Δυο χρόνια και μια μέρα που ζω χωρίς εκείνον
Δυο χρόνια και μια μέρα που δεν τον ξανά είδα
Και παρόλο που δεν ήμουν ετυχισμένη έμαθα να ζω χωρίς την αγάπη του
Όμως όταν ήμουν έτοιμη να τον ξεχάσω ξαφνικά μια βραδιά επέστρεψε
Ποιος είναι;
Εγώ είμαι…
Τι ψάχνεις;
Εσένα…
Είναι αργά πια…
Γιατί;
Επειδή τώρα είμαι εγώ αυτή που θέλει να είναι χωρίς εσένα
Για αυτό πήγαινε, ξέχνα το όνομά μου, το πρόσωπό μου, το σπίτι μου
και μην επιστρέψεις
Ποτέ δεν μπόρεσα να σε καταλάβω…
Φύγε, ξέχνα τα μάτια μου, τα χέρια μου, τα χείλη μου,
δεν σε επιθυμούν
Λες ψέματα, το ξέρω…
Φύγε, ξέχνα πως υπάρχω, πως με γνώρισες
και μην εκπλήσσεσαι, ξέχνα τα όλα εσύ σ’ αυτό
είσαι ειδικός.,
Μια μέρα αναζητώντας συγκινήσεις έφυγα
για έναν κόσμο αισθήσεων που δεν βρήκα
και ανακαλύπτοντας πως όλα ήταν μια μεγάλη φαντασίωση επέστρεψα
επειδη κατάλαβα πως ήθελα τα πράγματα που ζούνε σε σένα
Αντίο…
Βοήθησέ με!
Δεν υπάρχει τίποτα να πούμε
Σκέψου με…
Αντίο…
Γιατί;
Επειδή τώρα είμαι εγώ αυτή που θέλει να είναι χωρίς εσένα
Για αυτό πήγαινε, ξέχνα το όνομά μου, το πρόσωπό μου, το σπίτι μου
και μην επιστρέψεις
Ποτέ δεν μπόρεσα να σε καταλάβω…
Φύγε, ξέχνα τα μάτια μου, τα χέρια μου, τα χείλη μου,
δεν σε επιθυμούν
Λες ψέματα, το ξέρω…
Φύγε, ξέχνα πως υπάρχω, πως με γνώρισες
και μην εκπλήσσεσαι, ξέχνα τα όλα εσύ σ’ αυτό
είσαι ειδικός
Για αυτό πήγαινε, ξέχνα το όνομά μου, το πρόσωπό μου, το σπίτι μου
και μην επιστρέψεις
Ποτέ δεν μπόρεσα να σε καταλάβω…
Φύγε, ξέχνα τα μάτια μου, τα χέρια μου, τα χείλη μου,
δεν σε επιθυμούν
Λες ψέματα, το ξέρω…
Φύγε, ξέχνα πως υπάρχω, πως με γνώρισες
και μην εκπλήσσεσαι, ξέχνα τα όλα εσύ σ’ αυτό
είσαι ειδικός