Αν δεν υπήρχε το γράμμα σου,
Αν δεν υπήρχαν όσα είχες γράψει,
Ποιος θα πίστευε,
Ότι εμείς οι δυο χωρίσαμε;
Μην νομίζεις πως ξεχνιέται,
ο πόνος της καρδιάς με τον καιρό.
Μην νομίζεις ότι μπορείς να ζήσεις,
ξεχνώντας όλα.
Τι ήταν αυτό που μας κρατούσε μαζί;
Τι ήταν αυτό που ένωνε τα χέρια μας;
Άσε! Μη μου εξηγείς την αδύνατη αγάπη μας.
Αγάπη σημαίνει να είσαι έτοιμος να θυσιάεις πολλά.
Κοίτα το παρελθόν,
Πόσες αναμνήσεις υπάρχουν.
Που είναι εκείνη η ταβέρνα;
Που είναι το σινεμά;
Δεν μπορείς να ζήσεις,
με τον καιρό που έχει χαραμιστεί.
Τώρα που είναι αργά,
Μην το ψάχνεις μάταια!