Δεν έχει σημασία ποιος το ξεκίνησε
Είπε αυτός που το ξεκίνησε
Τα σύννεφα ήταν παγωμένα, παγωμένη ήταν κι η γη
Περπάτησα στο πάρκο αυτών που έχασαν το δρόμο τους
Έτσι ξεκίνησε και τελείωσε στην ώρα του
Άχρηστη, απερίσκεπτη οδήγηση πάνω απ'τη γη
Ένας άνδρας και μια γυναίκα, χωρισμένοι ο ένας απ'τον άλλον
Πόσο σίγουρος ήμουν
Mια φορά κι έναν καιρό είναι το όνομά μου
Ταιριάζω μόνο στην αρχή των παραμυθιών
Στο πρόσωπό μου είδα το πρόσωπο ενός ξεχασμένου
Είχα μεγαλώσει σε μια γωνιά του δρόμου
Έκανε λάθη, έκανα λάθη
Λες και είχα πίστη
Xάρισε την ψυχή της, έδωσα τη δική μου στο ενεχυροδανειστήριο
Σκοτώσαμε την αγωνία και την κρύψαμε
Σε ανίερο έδαφος
Κάθε βράδυ επέστρεφε, στοιχειωμένη
Aπό τη ζοφερή φωλιά της
Πόσο σίγουρος ήμουν
Mια φορά κι έναν καιρό είναι το όνομά μου
Ταιριάζω μόνο στην αρχή των παραμυθιών
Στο πρόσωπό μου είδα το πρόσωπο ενός ξεχασμένου
Είχα μεγαλώσει σε μια γωνιά του δρόμου
Τώρα είναι το σήμερα και το αύριο είναι καινούργιο
Στο μισθολόγια της δουλειάς της αγάπης
Η ζωή δε βρέθηκε στις σελίδες του αναγνώστη
Ιστορίες μαγισσών σε μια βραδιά μαγισσών
Mια φορά κι έναν καιρό είναι το όνομά μου
Ταιριάζω μόνο στην αρχή των παραμυθιών
Στο πρόσωπό μου είδα το πρόσωπο ενός ξεχασμένου
Είχα μεγαλώσει σε μια γωνιά του δρόμου