Έκλεινα την πόρτα μου όταν η μητέρα μου ούρλιαζε στην κουζίνα
Δυνάμωσα την μουσική, ανεβαίνω και προσπαθώ να μην ακούω κάθε μικρό καυγά
Γιατί ουτε ένας δεν ήταν σωστός
Ορκίστηκα ότι ποτέ δεν θα είμαι σαν αυτούς
Αλλά ήμουν παιδί τότε
Όσο μεγαλύτερη γίνομαι τόσο περισσότερο βλέπω
Οι γονείς μου δεν είναι ήρωες, είναι σαν και εμένα
Το να αγαπάς είναι δύσκολο, δεν λειτουργεί πάντα
Απλώς προσπαθείς να μην πληγωθείς
Ήμουν θυμωμένη αλλά τώρα δεν ξέρω
Κάποιες φορές είναι καλύτερο να αφήνεις κάποιον να φύγει
Δεν με είχε χτυπήσει ακόμα
Όσο μεγαλύτερη γίνομαι
Συνήθιζα να αναρωτιώμαι γιατί, γιατί δεν μπορούν να είναι χαρούμενοι ποτέ
Συνήθιζα να κλείνω τα μάτια μου και να προσεύχομαι για μια καινούργια οικογένεια
Όπου όλα ήταν εντάξει, μια που να ένιωθα σαν δικιά μου
Ορκίστηκα ότι ποτέ δεν θα είμαι σαν αυτούς
Αλλά ήμουν παιδί τότε
Όσο μεγαλύτερη γίνομαι τόσο περισσότερο βλέπω
Οι γονείς μου δεν είναι ήρωες, είναι σαν και εμένα
Το να αγαπάς είναι δύσκολο, δεν λειτουργεί πάντα
Απλώς προσπαθείς να μην πληγωθείς
Ήμουν θυμωμένη αλλά τώρα δεν ξέρω
Κάποιες φορές είναι καλύτερο να αφήνεις κάποιον να φύγει
Δεν με είχε χτυπήσει ακόμα
Όσο μεγαλύτερη γίνομαι
Όσο μεγαλύτερη γίνομαι τόσο περισσότερο βλέπω
Οι γονείς μου δεν είναι ήρωες, είναι σαν και εμένα
Το να αγαπάς είναι δύσκολο, δεν λειτουργεί πάντα
Απλώς προσπαθείς να μην πληγωθείς
Ήμουν θυμωμένη αλλά τώρα δεν ξέρω
Κάποιες φορές είναι καλύτερο να αφήνεις κάποιον να φύγει
Δεν με είχε χτυπήσει ακόμα
Όσο μεγαλύτερη γίνομαι