اشک در چشمانم حلقه میزند و سرازیر میشود
این شهر نقطه ی پایان زندگی من خواهد بود تا زمانیکه سکوت اختیار کنم
خون در رگهایم خشک شده و زبانم گرفته ست
گویا این دنیا بر سرم ویران شده است
خون در رگهایم خشک شده و زبانم گرفته ست
مدت زیادی ست که گلهایی که به من دادی خشکیده ست
روز به پایان میرسد ولی هیچگاه صبح فرا نمیرسد
همواره خاطراتت به همراه من ست
تخت خوابم همچون چوبه ی دار من ست
نه که کنارم نیستی
با هزاران امید انتظارت را میکشم هیچوقت فراموشت نخواهم کرد
به هر چیزی که از سوی تو برسد راضی ام، حتی اگر عشقت سبب مرگ من شود
همواره نام تو را بر زبان جاری خواهم ساخت و در خفا اشک خواهم ریخت
بنظرم این عذاب تا انتهای عمر باقی خواهد ماند