Τα βαριά σύννεφα που περνούσαν
Με έκαναν να τα κοιτάξω
Ακριβώς εδώ κάτω από τον ουρανό
Και άφησα το σπίτι μου
Προσπέρασα τις απογευματινές φωτιές
Εν ριπή οφθαλμού
Και είχα κλείσει την πόρτα πίσω μου
Ο ατμός της παλιάς αγάπης
Θα μεταμορφωθεί μέσω ενός πέπλου διαύγειας
Διαισθάνομαι τον τάφο μου πολύ πιο κάτω από τον βούρκο
Η θλίψη θα σε βρει
Η φωνή του έδωσε τρόπο στη δική μου
Η καρδιά αντλεί θάνατο στην κληρονομικότητα
Ποιος θέλει να έρθει μαζί μου
Για κάθε όνειρο που έμεινε πίσω μου
Υποκλίνομαι
Με κάθε πόλεμο που θα οργιάσει μέσα μου
Ακούω τον ήχο
Ακόμα μιας ημέρας σε αυτή την εξαφανιζόμενη ζωή
Ξαναγύρισε στη στάχτη
Και κάθε ευκαιρία που έδιωξα
Μέσα στη νύχτα
Ο χρόνος δεν σε αφήνει έτσι
Του είσαι υπόχρεος τώρα
Και με έχει κάνει να μπουσουλάω πάλι στην αρχή
Ορκίζομαι πως σε είδα εκεί
Τα χέρια σου άφηναν τα δικά μου
Η θλίψη θα σε βρει
Για κάθε όνειρο που έμεινε πίσω μου
Υποκλίνομαι
Με κάθε πόλεμο που θα οργιάσει μέσα μου
Ακούω τον ήχο
Ακόμα μιας ημέρας σε αυτή την εξαφανιζόμενη ζωή
Ξαναγύρισε στη στάχτη
Και κάθε ευκαιρία που έδιωξα
Μέσα στη νύχτα
Διαισθάνομαι τον τάφο μου πολύ πιο κάτω από τον βούρκο