Όλα καλά πάνε, πατέρα
εδώ κάτω στη γη
Έχω το θάνατο μητέρα
και μονάχα μια ευχή
Αναμνήσεις μαζεύω
για να ‘χω να θυμάμαι
Σε κανένα δε λέω
πως τα βράδια φοβάμαι
Όλα καλά σαν παραμύθι
πατέρα, σου λέω
μα μερικοί μου είπαν πως
μ’ ακούς όταν κλαίω
κι όπως όλες οι ιστορίες
που κάποτε τελειώνουν
θα γράψω μελωδίες
που τα βράδια παγώνουν
Θα φεύγω από ‘δω
θα γυρνάω στ’ αστέρια
θα ξυπνάω ξανά
με ματωμένα τα χέρια
Θα σκοτώνω συνέχεια
τον παλιό μου εαυτό
Δεν κατάφερα να γίνω
κάποιος άλλος εγώ
Μη λυπάσαι, πατέρα
ο κόσμος εύκολα ξεχνάει
Βλέπεις ό,τι φτάνει
πάντα γρήγορα περνάει
Μη δακρύζεις πατέρα
καλά ειν’ εκείνη,
μα φοβάται όπως όλοι
μόνη να μείνει.