Η καρδιά μου πώς σπαράζει
μαύρο κλάμα του βοριά
μακριά σου να χαράζει
καταδίκη μου βαριά. (x2)
Κάλλιο να βρεθώ στο χώμα
παρά να σ’ απαρνηθώ,
πριν φιλήσεις ξένο στόμα
βόηθα με να σκοτωθώ. (x2)
Μήτε ο θάνατος με θέλει
μήτε συ καρδιά σκληρή.
Σ’ αγαπώ μα δε σε μέλλει
δε με σώζουν οι γιατροί. (x2)
Ρόιδο μοσχοβολημένο μου
σχώρα με και μην αργείς,
το φιλί σου περιμένω
για ν’ ανθίζει όλη η γης. (x2)
Μήτε ο θάνατος με θέλει
μήτε συ καρδιά σκληρή.
Σ’ αγαπώ μα δε σε μέλλει
δε με σώζουν οι γιατροί. (x2)