Οι μοιραίοι [Oi moiraioi] [Italian translation]

Μες στην υπόγεια την ταβέρνα,

μες σε καπνούς και σε βρισιές,

(απάνου στρίγγλιζε η λατέρνα)

όλη η παρέα πίναμε εψές,

εψές σαν όλα τα βραδάκια,

να πάνε κάτου τα φαρμάκια.

Σφιγγόταν ο ένας πλάι στον άλλο

και κάπου εφτυούσε καταγής,

ω, πόσο βάσανο μεγάλο

το βάσανο είναι της ζωής!

Όσο κι ο νους να τυραννιέται

άσπρην ημέρα δε θυμιέται.

(Ήλιε και θάλασσα γαλάζια

και βάθος τ' άσωτ' ουρανού∙

ω της αυγής κροκάτη γάζα,

γαρούφαλα του δειλινού,

λάμπετε σβήνετε μακριά μας,

χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!)