Οι δικοί μου ξένοι οι πιο μακρινοί
είναι αυτοί που ζουν κοντά μου
τους κοιτάζω, τους αγγίζω, τους μιλώ
τους ανοίγω την καρδιά μου
Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
μες στην άγνωστη ψυχή του
Ο καθένας στη δική του ξενιτιά
πολεμάει για τη ζωή του
Οι δικοί μου ξένοι
είν’ οι αγαπημένοι
Οι δικοί μου ανθρώποι ζούνε μακριά
κι από μακριά αγαπάνε
’Ετσι μεγαλώνει ο κόσμος κι η καρδιά
και θυμόμαστε όπου πάμε
Μα ο καθένας ταξιδεύει μοναχός
κι αδελφή ψυχή γυρεύει
και στα κρύσταλλα κομμάτια της καρδιάς
την αλήθεια του λαξεύει
Οι δικοί μου ανθρώποι
της καρδιάς μου οι τόποι