Είναι αστείος αυτός ο τρόπος
Που μπορείς να συνηθίσεις τα δάκρυα και τον πόνο
Τι θα πιστέψει ένα παιδί
Δε με αγάπησες ποτέ
Δε μπορείς να με πονέσεις τώρα
Έφυγα μακριά σου
Ποτέ δεν πίστευα ότι θα το έκανα
Δε μπορείς να με κάνεις να κλάψω
Κάποτε είχες τη δύναμη
Ποτέ δεν ένιωθα τόσο καλά για τον εαυτό μου
Μοιάζει σα χθες
Ξάπλωνα δίπλα στις μπότες σου και προσευχόμουν
Να τελειώσει ο θυμός σου
Ω πατέρα, αμάρτησα
Δε μπορείς να με πονέσεις τώρα
Έφυγα μακριά σου
Ποτέ δεν πίστευα ότι θα το έκανα
Δε μπορείς να με κάνεις να κλάψω
Κάποτε είχες τη δύναμη
Ποτέ δεν ένιωθα τόσο καλά για τον εαυτό μου
Ω πατέρα, αν δεν ήθελες ποτέ να ζεις με αυτό τον τρόπο
Αν δεν ήθελες ποτέ να με πονέσεις
Γιατί φεύγω μακριά;
Ίσως κάποια μέρα
Όταν θα κοιτάζω πίσω να μπορέσω να πω
Δεν ήθελες να είσαι τόσο σκληρός
Κάποιος σε πλήγωσε και εσένα