Er ueitau dia, Diu, dempús d’auer tant trabalhar
Entà liurar tensions, dempús d’auer tot revisar
Didec, “Tot ei fòrça plan, ei ora de pausar.”
E s’anèc passejar per espaci siderau
Qui poderie imaginar qu’eth madeish Diu, ath tornar
Anaue a trobar tot en un parrabastatge lunfernau
E que s’anaue a convertir en un caumaire mès
Dera taxa qu’annauments ei en créisher sense parar
D’alavetz ençà i a aqueri que l’an vist
Solet enes carrèrs transitar
Camine en tot esperar pacientaments per quauquarrés
Damb qui, ath mèns, tranquillaments
Pogue conversar
[Arrepic]
Mentretant, aguest mon vire e vire
Sense poder detier
E aquí dejós uns quanti mos amien
Coma fiches d’escacs
Non sò era classa de pèga
Que se dèishe convéncer
Mès digui era vertat
E tanplan un cèc ac pòt veir
Se per fauta d’aucupacion
o d’excessiu soletat
Diu non resistisse mès
E caminèsse a d’aute lòc
Serie era nòsta perdicion
Non i aurie d’aute remèdi mès
Qu’adorar a Michael Jackson,
A Bill Clinton, o a Tarzan
Ei mès dificil èster rei sense corona
Qu’ua persona mès normau
Praube de Diu que non apareish en revistes
Non ei modèl, ne artista o de familha reiau
[Arrepic]