Omnia sānāre cōnāta sum sed remedium simultātis abest
Et ut mīles donec abiēcistī pugnāveram
Ubī'st vir quī sē tempus vincere dīxit?
Eō diffluent'ut harēna
Nunc sōlum lacrimae faciem meam mulcent
Oculī quī sē nōn vident in cael'intuentur et i'aliquid ā tē poscō
Ut mēcum sīs sunt omnia qu'ā tē poscō
Et iam spērō, perspicuu'st mē t'oblīvīscī nequīre
Amor meus prīstinus es, fortasse sōlus
Oculī quī sē nōn vident retrō spectant, dē nōbīs somniant
Dē nōbīs somniant
Mē rogāre cōnāta sum, quid apud nōs bonum sit, et, quid falsum sit
Sed commere'eg'aut commerēmus ambō culpam parietis inter nōs?
Ubī'st vir quī sē tempus vincere dīxit?
Eō diffluent'ut harēna
Nunc sōlum lacrimae faciem meam mulcent
Oculī quī sē nōn vident in cael'intuentur et i'aliquid ā tē poscō
Ut mēcum sīs sunt omnia qu'ā tē poscō
Et iam spērō, perspicuu'st mē t'oblīvīscī nequīre
Amor meus prīstinus es, fortasse sōlus
Oculī quī sē nōn vident retrō spectant, dē nōbīs somniant
Dē nōbīs somniant