η πολη αποκοιμιεται τη νυχτα η καλοκαιρινη βροχη χτυπα ησυχα τη στεγη μιλησε μου μη σωπας ειμαι εδω μονο νερο η αγαπη δεν ειναι ετσι να σε βρω και να μη σε χασω για να πουμε ξανα αγκαλιασε με αναμεσα σε χιλιαδες αστερια καλεσε με μετα απο χιλιαδες μιλια ξεγελασε με οπως κανεις αλλος αγκαλιασε με ο χρονος μπορει να περιμενει αγκαλιασε με τα χρωμματα γεμιζουν την ψυχη
ασπρο και μαυρο ολα στη μεση ξανα σε μεγαλες πολεις ειμαστε μονοι ειμαστε μακρια ο ενας απ'τον αλλον σαν διαφορετικοι κοσμοι και τοσο κοντα στα ονειρα μας μονο πες μου αγκαλιασε με αναμεσα σε χιλιαδες αστερια καλεσε με μετα απο χιλιαδες μιλια ξεγελασε με οπως κανεις αλλος αγκαλιασε με ο χρονος μπορει να περιμενει αγκαλιασε με βρες με μεσα σε εκατομμυρια δρομους ελα και αγκαλιασε με ξανα συγχωρεσε με και μην αφησεις τον εαυτο σου να πιεστει αγκαλιασε με καλεσε με αγκαλιασε με αναμεσα σε χιλιαδες αστερια καλεσε με μετα απο χιλιαδες μιλια ξεγελασε με οπως κανεις αλλος