Οι ουρανοί ήταν αγνοι και τα χωράφια πράσινα
Και ο ήλιος ήταν πιο λαμπερός απ'ότι ήταν ποτέ
Όταν μεγάλωνα με τον καλύτερό μου φίλο, Kenny
Ήμασταν πιο κοντά απο οποιαδήποτε αδέρφια που γνωρίζεις
Ήταν πάντα καλοκαίρι και το μέλλον (μας) καλούσε
Ήμασταν έτοιμοι για περιπέτειες και τις θέλαμε όλες
Και είχαν μείνει τόσα για να ονειρευτούμε
Και τόσος χρόνος για να τα πραγματοποιήσουμε
Αλλά μπορώ ακόμη να θυμηθώ την απάτη όλων
Τα δάκρυα όταν είχε φύγει
Είπαν ότι τράκαρε και κάηκε
Το ξέρω ότι δε θα μάθω ποτέ
Γιατί κάποιος να πρέπει να πεθάνει τόσο νέος
Ήμασταν νέοι, ήμασταν μισθοφόροι
Μπλέκαμε σε μπελάδες αλλά την σκαπουλάραμε
Υπάρχουν στιγμές που νομίζω ότι τον βλέπω να ξεπροβάλει απο το σκοτάδι
Νομίζω ότι είναι ακριβώς απο πίσω μου και κερδίζει έδαφος
Αλλά ήταν πολύ παλιά και πολύ μακριά
Ω Θεέ μου φαντάζει τόσο μακρινό
Και αν η ζωή είναι ένας μεγάλος δρόμος
Τότε η ψυχή είναι ένα αυτοκίνητο
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και όταν ο ήλιος κατέβαινε και η νύχτα ανέβαινε
Άκουσα τον πατέρα μου να καταριέται όποιον ξέρει
Ήταν επικίνδυνος, μεθυσμένος και ηττημένος
Και διεβρωμένος απο την αποτυχία, τον φθόνο και το μίσος
Υπήρχαν ατελείωτοι χειμώνες και τα όνειρα πάγωναν
Πουθένα να κρυφτείς και καθόλου φύλλα στα δέντρα
Και τα μάτια του πατέρα μου ήταν κενά
Καθώς με χτυπούσε ξανά και ξανά και ξανά
Το ξέρω πως αόμη πιστεύω ότι δε θα με άφηνε ποτέ να φύγω
Έπρεπε να το σκάσω μόνος μου
Τόσες πολλές απειλες και φόβοι, τοσα χρόνια χαραμισμένα
Προτού η ζωή μου γίνει δική μου
Και παρόλο που οι εφιάλτες έπρεπε να τελειώσουν
Κάποιοι φόβοι είναι ακόμα ανέπαφοι
Ακούω εκείνη την άσχημη, άγρια και βίαιη φωνή
Και τότε αυτός με αρπάζει απο πίσω
Και με τραβάει πίσω
Αλλά ήταν πολύ παλιά και πολύ μακριά
Ω Θεέ μου φαντάζει τόσο μακρινό
Και αν η ζωή είναι ένας μεγάλος δρόμος
Τότε η ψυχή είναι ένα αυτοκίνητο
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Υπήρχε μια όμορφη που έμενε στην άκρη της πόλης
Και πάντα ανέβαζε το μπλουζάκι και άφηνε κάτω το σφυρί
Και μου έμαθε όλα όσα ξέρω
Για το μυστήριο και τη δύναμη της αγάπης
Τα άστρα άστραφταν και το φεγγάρι έλαμπε
Είμαι στο πίσω κάθισμα με την Ιουλιέτα μου σαν τον Ρωμαίο
Και όλες οι πινακίδες στον δρόμο έλεγαν
Προσοχή! Παίζουν παιδια εδώ!
Αυτά ήταν σωστά την άνοιξη και τα κάναμε όλα
Κάθε βράδυ υπήρχε σωτήρια
Τα όνειρά μας ξαναγεννιώντουσαν και το ρούχα μας σκισμένα
Αλλά ό,τι δοκιμάσαμε ήταν σωστό
Χρησιμοποιούσε το σώμα της σαν επίδεσμο
Χρησιμοποιούσε το σώμα μου σαν πληγή
Μάλλον δε θα μάθω ποτέ που εξαφανίστηκε
Αλλά μπορώ να την δω τώρα να σηκώνεται απο το πίσω κάθισμα
Όπως ένας άγγελος σηκώνεται απο τον τάφο
Αλλά ήταν πολύ παλιά και πολύ μακριά
Ω Θεέ μου φαντάζει τόσο μακρινό
Και αν η ζωή είναι ένας μεγάλος δρόμος
Τότε η ψυχή είναι ένα αυτοκίνητο
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Και τα αντικείμενα στον καθρέφτη
μπορεί να φαντάζουν πιο κοντινά απ'ότι είναι
Χρησιμοποιούσε το σώμα της σαν επίδεσμο
Χρησιμοποιούσε το σώμα μου σαν πληγή
Μάλλον δε θα μάθω ποτέ που εξαφανίστηκε
Αλλά μπορώ να την δω τώρα να σηκώνεται απο το πίσω κάθισμα