Nie pytaj mnie; wiem tyle, co i ty.
Poganiam dzień i nie śni mi się nic.
Już siebie znam, znam z bliska słowo lęk.
Wiem, że ja sam chcę dać oszukać się.
Piekący ból rozwierca każdą myśl.
Ja będę zdrów… Z pewnością, lecz nie dziś.
Skurczony świat, nie większy niż ta pięść,
Na piersiach siadł i oddech mi się rwie.
Zamykam strach na niewidzialny klucz
I moja twarz jest niewidzialna już.
Gdy wchodzę w tłum, pułapka szczerzy kły
I z ust do ust nie frunie żaden krzyk.
Śmiertelny mur skutecznie dzieli nas.
Ja mam swój mózg, ty też swój rozum masz.
Nie pytaj mnie; wiem tyle, co i ty.
Poganiam dzień i nie śni mi się nic.
Zostańmy tak: ja tutaj, a ty tam,
Tak długo jak to nieme kino trwa.
Nie proście nas, by wam do tańca grać.
Już czas, już czas myć zęby i iść spać.