O zachowaniu się przy stole lyrics

Polski stół zastawiony. Na chorągwi obrusach

Potu, patoki, posoki – tysiącletni lśni haft.

Śniadał na nim król, kanclerz, ksiądz, parobek i husarz,

Nici Turczyn dostarczył, Niemiec dodał warsztat i kraft.

Litwin podszył uporem Lachów niefrasobliwość

Dziką serca tęsknotę Kozak wniósł, smutek – Żyd;

Włoch łacińskie sentencje wplótł w tkaninę cierpliwą,

Estetyczny z cyrylicą wywołując tym zgrzyt.

Penelopa narodów – co utkała to pruła,

Zalotników zachłanność dopełniła jej los;

Zanim pracę podjęła Dejanira nieczuła

Szyjąc giezła śmiertelne rzeszom Herkulesów – na stos.

Na żałobno-rubasznym więc ucztujem brokacie,

Gdy ze słomy zza cholew dobywamy swych łych!

Może nie tak jak drzewiej, nie obficiej, bogaciej

Lecz – na swoim sięgamy do kielichów i mich!

Wielki budzą apetyt świeżego państwa pasztety,

Krzepki kordiał szaleju ciska iskrę w dusz chrust!

Rozgryzamy na miazgę krwawych kiszek konkrety

A na wety – kościoła kołacz podnosimy do ust.

Na subtelne bebechy zbyt treściwa to strawa,

W łby, gdzie mózg się przelewa – nie nalejesz po brzeg!

Torsy w torsjach trzepoczą na złocistych zastawach,

Z rybich warg – farszu kartacz, w zadach z hukiem pruje się ścieg!

Braćmi wzgardzi, kto z gardła puści sok na uboczu:

Nie odzyska pozycji w towarzystwie ich mord;

Zajmą wnet jego miejsce, gdy się tylko z krzesła wytoczy

Pożądliwe żołądki z chrapką na wyżerkę na borg.

Nieudana to uczta co się kończy przytomnie,

Jeśli goście w otchłanną nie zapadną się głąb,

Kiedy jeden za drugim zdoła sobie przypomnieć

Komu nakładł po pysku, kto mu złamał nos, wybił ząb.

Zatem jedzmy i pijmy, korzystajmy z okazji

Bo Bóg wie kiedy znowu sam nakryje się stół!

Będą o nas pamiętać w Europie i w Azji

Jak się biesi docześnie, kto historią się struł!

Europa i Azja! Miazmatów małmazja!

Karuzela i rzeźnia!Paysage idéal!**

Hipokryzja finezji! Na amnezję – fantazja!

Dzień za dniem zmartwychwstanie – msza, pokuta – i bal!

*Pejzaż idealny

**siła