Αδέλφια μου, εσείς όλοι μαζί, αποτελείτε το Σώμα του Χριστού.
Και είστε μέλη Του ο καθένας σας χωριστά, γι΄αυτό στην Εκκλησία ο Θεός
τοποθέτησε τον καθένα στην ορισμένη του θέση.
Πρώτα έρχονται οι Απόστολοι, σε δεύτερη θέση οι προφήτες, σε τρίτη οι διδάσκαλοι
και ακολουθούν οι θαυματουργοί, οι θεραπευτές, αυτοί που παραστέκονται στις ανάγκες,
οι διαχειριστές, όσοι λαλούν διάφορα είδη γλωσσών.
Δεν είναι όλοι Απόστολοι, ούτε όλοι προφήτες, ούτε όλοι διδάσκαλοι.
Δεν είναι όλοι θαυματουργοί, ούτε όλοι θεραπευτές, ούτε όλοι λαλούν γλώσσες
και ούτε όλοι ξέρουν πώς να τις εξηγούν.
Ο ζήλος σας μάλιστα πρέπει να στρέφεται προς τα σημαντικότερα χαρίσματα,
σας δείχνω κι έναν πολύ ανώτερο ακόμα δρόμο...
Την Αγάπη
Αν μπορώ να λαλώ όλες τις γλώσσες των ανθρώπων, ακόμα, ακόμα και των αγγέλων,
αλλά δεν έχω αγάπη για τους άλλους, οι λόγοι μου ακούγονται σαν ήχος χάλκινης καμπάνας
ή σαν κυμβάλου αλαλαγμός.
Κι αν έχω της προφητείας το χάρισμα, κι όλα κατέχω τα μυστήρια, κι όλη τη γνώση,
κι αν έχω ακόμα όλη την πίστη, έτσι που να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, είμαι ένα τίποτα.
Κι αν ακόμα μοιράσω στους φτωχούς όλα μου τα υπάρχοντα,
κι αν παραδώσω στη φωτιά το σώμα μου για να καεί, αλλά δεν έχω αγάπη, σε τίποτα δε με ωφελεί.
Εκείνος που αγαπάει έχει μακροθυμία, έχει και καλοσύνη·
εκείνος που αγαπάει, δε ζηλοφθονεί, εκείνος που αγαπάει δεν κομπάζει, ούτε περηφανεύεται·
είναι ευπρεπής, δεν είναι εγωιστής ούτε ευερέθιστος.
Ξεχνάει, ξεχνάει το κακό που του έχουν κάνει, δε ζητάει αυτά που του ανήκουν,
δε χαίρεται για το στραβό που γίνεται, αλλά μετέχει στη χαρά για το σωστό.
Εκείνος που αγαπάει όλα τα ανέχεται, σε όλα εμπιστεύεται, για όλα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
Ποτέ η αγάπη, ποτέ, η αγάπη δε θα πάψει να υπάρχει.
Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ·
Προωρώμην τὸν Κύριον ἐνώπιόν μου διαπαντός
Προς Κορινθίους, πρώτης επιστολής Παύλου το ανάγνωσμα:
Αδελφοί, υμείς εστέ Σώμα Χριστού καὶ μέλη ἐκ μέρους.
Καὶ οὓς μὲν ἔθετο ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας,
τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν.
Μὴ πάντες ἀπόστολοι; μὴ πάντες προφῆται; μὴ πάντες διδάσκαλοι;
Μὴ πάντες χαρίσματα ἔχουσιν ἰαμάτων; μὴ πάντες γλώσσαις λαλοῦσι; μὴ πάντες διερμηνεύουσι;
Ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα. καὶ ἔτι καθ' ὑπερβολὴν ὑμῖν ὁδὸν δείκνυμι.
Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον.
Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν,
καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι.
Καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσομαι,
ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.
Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται,
οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ,
συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.
Ἡ άγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει.
(applause)