О Володе Высоцком [O Volodie Vissotskom] [Polish translation]

O Wołodii Wysockim piosenkę ułożyłbym raz,

To kolejny już będzie, co gdzieś się zapodział, przechodzień.

Grzeszył – mówią – i że nie na niego to jeszcze był czas,

Lecz jak umiał, tak żył, nie ma ludzi bezgrzesznych w przyrodzie.

Nie na długo rozstanie, jedynie na chwilę, bo wnet

I nam przyjdzie wyruszyć na szlak, który on nam wyznaczył...

Jego szorstki baryton niech krąży nad Moskwą gdzieś het,

Zasłuchajmy się weń, i do śmiechu on wszak, i do płaczu.

O Wołodii Wysockim piosenkę ułożyć bym rad,

Ale ręka mi drży, a i wiersz się nie garnie ku strunom...

Biały bocian moskiewski na jasny wypuścił się świat,

Czarny bocian moskiewski na ziemię, na czarną, zaś runął.