Κόρη του Μαγιού, κυρά του φεγγαριού
σ’ ανιστόρησα, παντοκρατόρισσα.
Όρτσα τα πανιά, κόντρα στο Δεληβοριά
είναι τ’ αμπάρια γεμάτα, π’ ανάθεμά τα, άγρια θεριά.
Κοντυλογραμμέ , γραμμένη Παναγιά
κόβω τα σκοινιά, ξεκόβω από στεριά.
Όρτσα τα πανιά, κόντρα στο Δεληβοριά
είναι τ’ αμπάρια γεμάτα, π’ ανάθεμά τα, άγρια θεριά.
Την παράδεισο δεν την ξετίμησα
για τη θάλασσα γελάς, παντάνασσα.
Όρτσα τα πανιά, κόντρα στο Δεληβοριά
είναι τ’ αμπάρια γεμάτα, π’ ανάθεμά τα, άγρια θεριά.
Και την κόλαση δεν τη φοβήθηκα
σ’ αξιώθηκα και λευτερώθηκα.
Όρτσα τα πανιά, κόντρα στο Δεληβοριά
είναι τ’ αμπάρια γεμάτα, π’ ανάθεμά τα, άγρια θεριά.