Ο πρόσωπος σ' τραντάφυλλον
αρνόπο μ' έλα έλα
σ'α μέσα σ' να τυλί'ουμαι
εσύ τέρ'με και γέλα
Α'τά τ' ομάτια που ελέπ'
πως να μη παλαλούται
άψιμον να εν, καί'εται
κρεμός να εν, σκοτούται
Σ'η κεμεντζές ιμ' το κιφάλ'
πουλί μ' 'κι κουντουρεύω
τα έμορφα τα κοράσια
εγώ θα γαντουρεύω
Χάρ'τσον 'με έναν τέρεμα
χάρ'τσον 'με έναν γέλος
πασκίμ ντο εν με την παράν
αφορισμένον γένος