Ο κύριος Νόμπελ [O kyrios Nobel] [Transliteration]

Κύριε Νόμπελ, κύριε Νόμπελ ...

Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος σπουδαίος,

κέρδισε, αγάπη μου, τιμές και πλούτη,

ανακάλυψε το κίτρινο μπαρούτι:

ο κύριος Νόμπελ.

Γέρος και τρανός εκεί στη Σουηδία,

ένιωσε για όλα τύψεις κι αηδία,

τα πλούτη του έδωσε και γίνανε βραβεία:

ο κύριος Νόμπελ.

Κύριε Νόμπελ, λυπάμαι, λυπάμαι,

κάθε χρόνο θυμάμαι, θυμάμαι.

Κάθε χρόνο μες στ’ άσπρα η Στοκχόλμη

απ’ τον κόσμο ζητάει συγγνώμη

για τον κύριο Νόμπελ.

Κύριε Νόμπελ, λυπάμαι, λυπάμαι,

κάθε χρόνο θυμάμαι, θυμάμαι.

Κύριε Νόμπελ, μες στ’ άσπρα η Στοκχόλμη

κάθε χρόνο συγγνώμη απ’ τον κόσμο ζητά.

Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος σπουδαίος.

Τώρα αν πας, αγάπη μου, στη Σουηδία,

είν’ έν’ άγαλμα που κλαίει σε μια πλατεία:

ο κύριος Νόμπελ.

Κύριε Νόμπελ, λυπάμαι, λυπάμαι,

κάθε χρόνο θυμάμαι, θυμάμαι.

Κάθε χρόνο μες στ’ άσπρα η Στοκχόλμη

απ’ τον κόσμο ζητάει συγγνώμη

για τον κύριο Νόμπελ.

Κύριε Νόμπελ, λυπάμαι, λυπάμαι,

κάθε χρόνο θυμάμαι, θυμάμαι.

Κύριε Νόμπελ, μες στ’ άσπρα η Στοκχόλμη

κάθε χρόνο συγγνώμη απ’ τον κόσμο ζητά.