Αργά σε γνώρισα, αργά
κι ήταν γεμάτη προδοσίες η ζωή μου,
κι εσύ μου είπες, έτσι απλά,
"μη λες ποτέ πως είναι αργά"
και άστραψες σαν φως μέσ’ στην ψυχή μου.
Ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη ώρα,
ο καλός μου ο άγγελος στη μεγάλη μου μπόρα,
ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη ώρα,
που το χέρι σου άπλωσες και μου είπες "προχώρα".
Αργά σε γνώρισα, αργά
κι ήταν κομμένα από χρόνια τα φτερά μου,
κι εσύ μου είπες, έτσι απλά,
"μη λες ποτέ πως είναι αργά"
και έφερες ζωή στα όνειρά μου.
Ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη ώρα,
ο καλός μου ο άγγελος στη μεγάλη μου μπόρα,
ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη ώρα,
που το χέρι σου άπλωσες και μου είπες "προχώρα".