Ο Φέγγον [O Fengon]

Τη νύχτας είμες το ζευγάρ' εγώ με την Ελέγκον

αμόν ντο ειν 'ς σον ουρανόν η πούλια με τον φέγγον

Ρεφραίν

Ο φέγγον κείται ανάσχελα εγώ εθέκ' ατόν κούπα

Ο φέγγον κείται ανάσχελα εγώ 'κλωθ' ατόν κούπα

γιαβρί μ' ας σα στομόσειλασ' για δώ μα έναν βούκα

αρνί μ' ας σα στομόσειλασ' για δω μα έναν βούκα

Τριγώνα μ' όντες με τ'εσέν τη νύχταν ανταμώνουμ'

ας σ' ομματόπα σ' κλέφτω φως και το φέγγον γομώνω

Τον ήλιον εκουβάλεσα οπίς 'ς σο ρακανόπο σ'

αρ' να βραδύν' ογλήγορα και ρούζω 'ς σ' εγκαλιόπο σ'