Ο φεγγίτης [O feggitis] lyrics

Ένα χαρτί τσαλακωμένο

μέσα στα χέρια μου κρατώ

μόνο τρεις λέξεις που μοιραία

λες και αλλάζω το καιρό

μοιάζει η αλήθεια ξεχασμένη

φράση που έμεινε μισή

άνοιξε η πόρτα της ψυχής μου

γλύστρα και φύγε από εκεί

Δε μου φτάνει λες

κι ύστερα σιωπή

δε μου φτάνει κλαις

δάκρυ στο χαρτί

πώς να σηκώσει η καρδιά το ακουστικό

πώς να ξεχάσω το δικό σου αριθμό

σ’ αυτή τη κόλαση θα ζω αφού δε φτάνει

δε φτάνει πια να σ’ αγαπώ

Ένα κορμί παραδομένο σε μία λάθος φυλακή

σ’ ενα υπόγειο κλειδωμένο ψάχνει φεγγίτη για να βγει

ρίχνει το φως του το φεγγάρι

σαν ανεμόσκαλα μικρή

κι έτσι η αγάπη σκαρφαλώνει

και επιστρέφει στη ζωή

Δε μου φτάνει λες

κι ύστερα σιωπή

δε μου φτάνει κλαις

δάκρυ στο χαρτί

πώς να σηκώσει η καρδιά το ακουστικό

πώς να ξεχάσω το δικό σου αριθμό

σ’ αυτή τη κόλαση θα ζω αφού δε φτάνει

δε φτάνει πια να σ’ αγαπώ