Ό,τι κι αν κάνω
ό, τι κι αν λέω
κι αν σου υπόσχομαι αιώνια αγάπη
το ξέρω θα `ρθει μια στιγμή
το ξέρω θα `ρθει
που θα ξυπνήσει ο παλιός μου εαυτός
Που πάντα μόνος ταξιδεύει κι αγρυπνά
που τις κρυμμένες του φωνές παραμονεύει
αυτό τ’ αγρίμι που ξυπνάει και με παιδεύει
που θέλει ελεύθερο να ζει να πολεμάει
αυτός ο άλλος μου εαυτός παραμονεύει
στο πιο μεγάλο του ταξίδι να με πάει
Όπου κι αν πάω
όπου κι αν μείνω
θα έχω πάντα ένα σακίδιο κρυμμένο
στο λέω δε θα φταις εσύ μα θ’ αργοσβήνω
αν με ξεχάσει ο παλιός μου εαυτός
Που πάντα μόνος ταξιδεύει κι αγρυπνά
που τις κρυμμένες του φωνές παραμονεύει
αυτό τ’ αγρίμι που ξυπνάει και με παιδεύει
που θέλει ελεύθερο να ζει να πολεμάει
(Χαρούλα Αλεξίου)
Ταξίδια στα μάτια σου διάβαζα πάντα
τραγούδια μας κρύβανε κάπου το φως
το ξέρω θα γίνω ξανά μια μπαλάντα
να μ’ έχει μαζί του ο παλιός σου εαυτός
Που πάντα μόνος ταξιδεύει κι αγρυπνά
που τις κρυμμένες του φωνές παραμονεύει
αυτό τ’ αγρίμι που ξυπνάει και με παιδεύει
που θέλει ελεύθερο να ζει να πολεμάει
αυτός ο άλλος μου εαυτός παραμονεύει
στο πιο μεγάλο του ταξίδι να με πάει