Παρασύρθηκα, πάλι σύρθηκα,
ως στην πόρτα του σπιτιού σου δυστυχώς.
Παραφέρθηκα, πάλι φέρθηκα,
σαν μικρό παιδί και νιώθω μοναχός.
Ευτυχώς, ευτυχώς, που έχω εσένα και ξεκλέβω
λίγες ώρες για να ’ρθω από το σπίτι σου.
Δυστυχώς, δυστυχώς, μου ’χει λείψει
που με έλεγες αλήτη σου.
Παρασύρθηκα, πάλι σύρθηκα,
μες στις φλέβες μου κυλάει το ποτό.
Παραφέρθηκα, πάλι έγινα,
επιπόλαιο παιδί πες με γι’ αυτό.
Ευτυχώς, ευτυχώς, που έχω εσένα και ξεκλέβω
λίγες ώρες για να ’ρθω από το σπίτι σου.
Δυστυχώς, δυστυχώς, μου ’χει λείψει
που με έλεγες αλήτη σου.