Разастрла девојка крпе по поду
Разбацала треф-карте за углова
Изгубила девојка радост пролећну
Заборавила минђуше-перле у гостима
По очима - бодљикаве прашине бела светлост
По ушима - лажног цвркута бели стих
По пољима - избушеног шала бели снег
По јутрима - уморног мољца бели сан
Отворио се бабске правде зид
Расплакала се, зањихала се тишина
По туђим простим словима, као по рукама
По постављеним ногама на главама
А у напукнутој чаши стари чај
Недовољно да се разлете стара дела
Фотографије тамо звездице и сни
Како и учинити да би све било добро
Све што је било, све што сетила се сама
Помела мачка са прозорца репом
Доносиле младожење коњака
Објашњавале младожење због чега је шта
Ко под пенџером седи - растерај!
Ноћу хладноћа жури с реке Об
Спомени чешће сунашце своје
То није ветар што грану савија
Не шуми то дубрава.