Με ξενύχτησες κι απόψε
είχες δεν είχες
με ξενύχτησες.
Αγκαλιά μ’ ένα μπουκάλι
και στο μαύρο μου το χάλι
ήρθες πάλι στο μυαλό μου
και κουρέλια να μου κάνεις
τον εγωισμό μου.
Νύχτες αλήτισσες περνάω,
νύχτες αλήτισσες για σένα.
Έμμονη ιδέα μού `χεις γίνει,
ένα παράπονο που δε μ’ αφήνει.
Με ξενύχτησες κι απόψε
είχες δεν είχες
με ξενύχτησες.
Αγκαλιά μ’ ένα πακέτο
σέρτικο, βαρύ και σκέτο
να θυμάμαι, να πονάω
και στο άδειο μου το σπίτι
να σ’ αναζητάω.