Nur Du [Belarusian translation]

Хмары чорны распухаюць

І аб'яўляюць шторм.

Гром грымне (грукне), град ўпадзе далоў,

Я ў пошуках чагосьці.

Аховы – няма, далёкі так шлях,

Як гэта зразумець…?

Каб мне пазбегнуць, нямае часу,

Адолець мне трэба гэта (Павінен я вытрымаць).

Толькі ты...

(Вось ты...)...

(Цi…) знаеш шлях… "з цемры ты", вось ты?

Маё святло.

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Ці паказаш, чаго не бачу?

Адзін не магу...

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Знаеш шлях… "з цемры ты", вось ты?

Маё святло.

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Ці паказаш, чаго не бачу?

Адзін не магу...

Думкі круцяцца вакол, і б'юцца на дуэлi...

Ўхапіць ні адной мне не паспець,*

Хутка ўсё здараецца.

I я – у пастцы, нiбы ўва сне, i не магу прачнуцца,**

I поля змрок пакой ахопіў,

I пільнуе (вартуе), "як дракон той" (быццам цмоку).

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Знаеш шлях "з цемнаты", вось ты?

Святло маё.

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Ці паказаш, чаго не бачу?

Адзін не магу...

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Знаеш шлях… "з цемры ты", вось ты?

Маё святло.

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Ці паказаш, чаго не бачу?

Адзін не магу...

Чаму неба змовiлас’, i супраць толькі мяне,

І выбрала мяне вось, як ворага галоўнага?

I ты – Анёл мой, (што…) не хапае, каб мне памылкі зразумець.

Я выбраў жа/вот няверны (няпэўны) шлях.***

О, дай мне зразумець...

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Ці знаеш шлях "з цемнаты" вось ты?

Святло маё.

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Ці паказаш, чаго не бачу?

Адзін не магу...

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Знаеш шлях "з цемнаты" вось ты?

Святло маё.

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Ці паказаш, не бачу я?

Адзін не магу...

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Знаеш шлях… Знаеш шлях… "з цемнаты" вось ты?

Святло маё.

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Ці паказаш, не бачу я?

Не бачу я...

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Знаеш шлях… Знаеш шлях… "з цемнаты" вось ты?

Святло маё.

Толькі ты...

(Вось ты...)...

Ці паказаш, не бачу я?

Адзін не магу...

___________________________________________

ТОЛЬКI ТЫ

Чорныя хмары разрастаюцца (збіраюцца)

І аб'яўляюць шторм.

Гром грымне (грукне), і град упадзе (выпадзе),

Я бачу сябе ў пошуках чагосьці.

Абароны няма па курсе (у поле зроку, на ўвазе), шлях – такi далёкі,

Я не магу гэтага зразумець.

Каб пазбегнуць (выратавацца), мне не хапае часу,

Я павінен гэта вытрымаць (пераадолець).

Толькі ты...

(Толькі ты...)...

Ці ведаеш ты шлях з цемры?

Ты -- маё святло.

Толькі ты...

(Толькі ты...)...

Ці можаш ты паказаць мне, чаго я не бачу?

Адзін я не магу гэтага зрабіць. (х2)

Думкі круцяцца і "б'юцца на дуэлi" ("змагаюцца у двубоі")…

*(Ўлавіць не магу я, – ні адной)…

Толькі ні адной я не магу паспець ухапіць (І ні адну я не магу ўлавіць),

Усё занадта хутка адбываецца.

Я – у пастцы, як быццам у сне, ад якога я не магу прачнуцца

**(I я – у пастцы, роўна ўва сне, і мне не абудзіцца),

Цёмнае (Змрочнае) поле ахоплівае пакой,

Яно пільнуе (вартуе) мяне, як дракон (цмок).

Толькі ты...

(Толькі ты...)...

Ці ведаеш ты шлях з цемры?

Ты – маё святло.

Толькі ты...

(Толькі ты...)...

Ці можаш ты паказаць мне, чаго я не бачу?

Але адзін я не магу гэтага зрабіць. (х2)

Чаму неба ў змове супраць мяне толькі,

І менавіта (асабіста) мяне выбрала ў якасці свайго галоўнага ворага?

Ты – анёл, якога мне не хапае, каб зразумець (усвядоміць) свае памылкі.

***Я выбраў шлях няправільны.

О, дапамажы мне зразумець...

Толькі ты...

(Толькі ты...)...

Ці ведаеш ты шлях з цемры?

Ты – маё святло.

Толькі ты...

(Толькі ты...)...

Ці можаш ты паказаць мне, чаго я не бачу?

Але адзін я не магу гэтага зрабіць. (х2)