Quanto sò bèlle sti mmanélle 'e fata
quanto sò bèlle st'uócchie tuie curvine
e chésta chiòma néra e avvellutata
pare na massa 'e file 'e séta fine.
Gnernò, nun sì na fémmena,
tu sì na césta 'e ròse
sì nu canisto 'e fràvule addiróse;
Gnorsì, te l'aggia dìcere
ca 'ntèrra sì na stélla
tu sì na scarda 'e fémmena,
sì tròppo bèlla, bèlla ojne'.
S'io fossi 'o presidènte 'e na giuria,
sènza penzarce 'ncòppa t'eleggésse
l'unica Miss 'e tutta 'a vita mia
e fòrte dint'e bbraccia t'astrignésse.
Gnernò, nun sì na fémmena,
tu sì na meraviglia
ma cómm'a fatto màmmeta sta figlia;
Gnorsì, te l'aggia dìcere
ca sì na meraviglia
tu sì 'a cchiù bèlla mùsica,
d'a vita mia, spùsate a mme.
Gnorsì, te l'aggia dìcere
ca sì na calamita
pèggio ‘e na bómba atòmica
me liéve 'a vita, crìdeme a mme.