Numb [Greek translation]

Μόνο ένα πράγμα στο μυαλό μου σα χρυσόψαρο

Εγκλωβισμένη μέσα στο τρυβλίο μου.

Δεν μπορώ να αναπνεύσω, ούτε να χαμογελάσω,

Αυτό καλά θα κάνει να αξίζει το χρόνο μου.

Αισθάνομαι αναίσθητη τον περισσότερο καιρό.

Όσο πιο δυστυχισμένη γίνομαι τόσο πιο ψηλά θ' ανέβω

Και θα αναρωτιέμαι γιατί...

Σκοτείνιασα μέσα μου μόνο και μόνο για να λάμψω,

Αναζητώντας το χρυσό φως.

Αχ, είναι μια λογική θυσία.

Λάμψε, λάμψε, λάμψε δυνατά...

Απέχω από συγγενείς, απέχω από φίλους,

Έτσι άρχισε, έτσι τελειώνει.

Μπορώ να ανοιχτώ και να κλάψω,

Διότι όλη μου τη ζωή έμεινα σιωπηλή.

Αισθάνομαι αναίσθητη τον περισσότερο καιρό.

Όσο πιο δυστυχισμένη γίνομαι τόσο πιο ψηλά θ' ανέβω

Και θα αναρωτιέμαι γιατί...

Σκοτείνιασα μέσα μου μόνο και μόνο για να λάμψω,

Αναζητώντας το χρυσό φως.

Αχ, είναι μια λογική θυσία.

Λάμψε, λάμψε, λάμψε δυνατά...

Λάμψε, λάμψε, λάμψε δυνατά...

Αχ, σκοτεινιάζω μέσα μου αχ και βρίσκομαι στην κόλαση!

Χρειάζομαι ένα φίλο, αχ, μα να φωνάξω δεν μπορώ.

Ναι, δεν είμαι καλή, δεν είμαι καλή σε κανέναν,

Γιατί το μόνο που με νοιάζει είναι να είμαι το νούμερο ένα.

Λάμπω, ψάχνω το χρυσό φως...

Αχ, είναι μια λογική θυσία.

Λάμπω, ψάχνω το χρυσό φως...

Αχ, είναι μια λογική θυσία (θυσία...).

Αισθάνομαι αναίσθητη τον περισσότερο καιρό,

Όσο πιο δυστυχισμένη γίνομαι τόσο πιο ψηλά θ' ανέβω

Και θα αναρωτιέμαι γιατί...

Σκοτείνιασα μέσα μου μόνο και μόνο για να λάμψω.

Και δίνω λάμψη στον ουρανό

Τα πιο φωτεινά αστέρια

Πέφτουν τόσο γρήγορα και περνούν από δίπλα σου,

Βήχουν σαν άδειοι αναπτήρες.

Αισθάνομαι αναίσθητη τον περισσότερο καιρό,

Όσο πιο δυστυχισμένη γίνομαι τόσο πιο ψηλά θ' ανέβω

Και θα αναρωτιέμαι γιατί...

Σκοτεινιάζω μέσα μου μόνο και μόνο για να λάμψω...

Και δίνω λάμψη στον ουρανό

Τα πιο φωτεινά αστέρια

Πέφτουν τόσο γρήγορα και περνούν από δίπλα σου,

Σπινθηρίζουν σαν άδειοι αναπτήρες...