Numb [Belarusian translation]

Мозг мой рыбкай залатой

Б'ецца ў галаве маёй...

Ты ні смейся, ні ўдыхні, --

Столькі кошт жыцця цяпер

(Кошт такi жыцця цяпер).

Я – скаваная, амаль,

Я з «нізоў», (а-)ле -- лезу «ўверх»,

Сумняваюся, "чаму?"

Ў «цемры» ўгразла я, каб мне…

Зьзяць, залаты святло чакаць...

Ох, слушная ахвяра, так...

Ззяй ярка, ззяй!

Кінеш ты сяброў, сям'ю,...

Дзе пачатак – край i тут.

Я адкрыюся, да ў плач,

Бо (…ўсё) жыццё прыйшлос’ маўчаць.

Я ў аковах дзень за днём,

Я на дне, але -- ўверх змяёй.

I здзіўляюся -- «чаму»?

Ў «цемры» ўвязла я, каб мне…

Зьзяць, i прызнання мне шукаць...

О, разумная ахвяра, так...

Гары, ззяй, ззяй!

Гары, ззяй, ззяй!

О, цьмянею, о-ох, і -- ў пекле я.

Патрэбны сябар, але ўвесь крык засеў.

Так, (...я) не варта, нікому …я -- не міла,

Бо клапачус пра што я, -- асоба (персона) ўсё мая.

Зьзяй, ў пошуках iззяння, так…

Прымальная ахвяра, так...

I бліскай, ў пошуках прызнання ззяй,

О, разумная ахвяра, так... (слушная...)

Я – нядужная (бяссiльная), амаль,

Я з «нізоў», але -- «ўверх» імкнус’.

І з пытаннем -- «а чаму?»,

Ў «цемры» я, каб ўспыхнуць...

У нябёсах запалю

Зоркі, што палаюць...

Ўніз летучы міма цябе,

Рвуцца на аскепкі (асколкi, асклёпкi).

Ў кайданах я (Ў ланцугах я) дзень за днём,

Я на дне, але лезу ўгору.

Сумняваюся, "чаму?"

Стаўшы «таямніцай» (...я)...

Запальваю ў нябёсах

Зоркі, што палаюць...

Хутка мчась міма цябе,

Іскрамі шпурляюць...

Там-тарам...

___________

1_Адзiны след (адзiная дарожка) розуму, як залатая рыбка,

Затрымаўся (завязнуў, шчыраваў) усярэдзіне маёй «кубкі Петры».

Я не магу дыхаць, і я не магу ўсміхацца,

Гэта лепшае, чаго вартая (належная) я ў дадзены час.

2_Я адчуваю здранцвенне (аняменне, я ў забыцці) большую частку часу (амаль увесь час),

Чым ніжэй я, тым вышэй -- я лезу (караскаюся, карабкаюся)

(З «нізоў» я імкнуся ў «вышэйшае грамадства», я даб'юся гэтага).

І я задаюся пытаннем (сумняваюся, здзіўляюся), «чаму» (“навошта”)?

Мне дадзена была «цемра» (невуцтва, некультурнасць, неадукаванасць) толькі, каб бліскаць (ўспыхнуць, зьзяць, сьвяціць)…,

3_Чакаючы (У пошуках, шукаючы) «залатога святла» (прызнання як знакамітасць).

О, гэта разумная (прымальная, дапушчальная, слушная) ахвяра,

Гары, зьзяй, бліскай ярка!

4_Адмовіцца ад сям'і (Пакінуць сям'ю), адмовіцца ад сяброў --

Гэта таксама, як пачалося, так і сканчаецца.

Я магу адкрыцца (стаць шчырай) і паплакацца (пакрычаць, палямантаваць),

Таму што я маўчала ўсё жыццё.

2, 3

Гары, ззяй, бліскай ярка!

4_О, я «цямнею» (раблюся «цёмнай», неразумнай), ох, і я -- ў пекле.

Мне патрэбны сябар, о, але я не магу крычаць (галасіць, заклікаць).

Так, я «нездаровая» (непрыстойныя, не мілая), я не варта нікога,

Таму што ўсё, пра што я клапачуся, -- гэта сваё «я» (ўласная асоба -- персона).

Зьзяй, у пошуках залатога святла,

О, гэта -- разумная ахвяра...

Ззяй, у пошуках «залатога святла»,

О, гэта -- разумная ахвяра (ахвяра)...

2

І я запальваю нябесныя

зоркі, якія гараць (палаюць) пышнасцю...

Падаюць так хутка, і (імчацца...) міма цябе,

Адхаркваючы як пустыя запальніцы.

(Асколкамі тую, што выбухнула сонца).

2

І я запальваю нябесныя

зоркі, якія згараюць ярка...

Падаюць так хутка, і -- міма цябе,

Іскры як пустыя запальніцы.

(Успыхваючы апошнімі іскрамі.)

_________

by AN60SH