Nous irons à Vérone [Esperanto translation]

Ni iros al Verono, iam, vi kaj mi

Vidi la balkonon, kiu famigis al Romeo kaj Julieta

Kaj poste, anonime, sur iliajn mutajn tombojn

Ni ĵetos florojn, emociiĝintaj, silentaj

Ni iros al Verono, iam, vi kaj mi

Vidi la landon promesitan al eternaj amoj

Kie morti estas pli facile, ol vivi malfideme

Kie oferi sian vivon estas ago ĝoja

Iam mi estos riĉa kaj faros frenezaĵojn

Lasu min rakonti; fermu la okulojn

Ni ekiros la vojon kaj brakumos Italion

Per niaj koroj, ni kvazaŭtuŝos mirindecon

Ni iros al Verono, iam, vi kaj mi

Senpaciencaj, enpensiĝintaj, kiel du infanoj

Por amovojaĝo, nuptovojaĝo

Ni iros al Verono, kaj estos feliĉaj

Sed via koro malvarmiĝis longe antaŭ la ekiro

Ĝi sanĝis direkton, allogite de ormiraĝo

Tiam, mia koro, perdita, malpakis siajn bagaĝojn

Kaj miaj elrevigitaĵoj neniam ekvelis

Ni iros al Verono, iam, vi kaj mi

Sed Verono foras ja, vi rompis la magion

Kaj Verono dronas sub larmo-torento

Oni diras kion ajn, kiam oni amas