Nothing Stays the Same [Belarusian translation]

Я размаўляў з дзяўчатамі, ідучы па алеі,

Я напіваўся, у татуіроўках, якія адкрылі мне вочы на свет,

Разуменне адкрывае дзверы

Да складанага спляценьня таго, якім добрым можа быць заўтра.

Затоплены ў элексире, каб боль здранцвела,

І чорныя і белыя думкі схіляюцца перада мной,

Калі я іду праз іх цёмныя калідоры,

І такая ж слабая, як я, ты стаіш побач, нібы анёл.

Калі смутак кліча мяне,

Я ведаю, нішто не вечна.

Я размаўляў з паважанымі мужчынамі

У асляпляльна белых пакоях, і мая душа чарнела з кожным іх словам.

Пяшчотны, як вусны, якія цалуюць,

Калейдаскоп абыякавасці і пагарды.

Я заключаў угоду з лёсам,

Не думаючы пра бессмяротнасць,

Я пайшоў ва-банк,

І такая ж страчаная, як я, ты- мой добры самарыцянін.

Калі смутак кліча мяне,

Я ведаю, нішто не вечна.