Поминаа седум часа и петнесет дена
Откако си ја зеде љубовта
Излегувам секоја вечер и спијам по цел ден
Откако си ја зеде љубовта
Откако си замина можам да правам што сакам
Можам да се видам со кого и да сакам
Можам да вечерам во отмен ресторан
Но ништо
Ништо не може да ми ја запре тагата
Зашто ништо не се споредува
Ништо не се споредува со тебе
Многу е осамено без тебе тука
Како птица без песна
Ништо не може да ги запре овие солзи на осаменоста
Кажи ми, душо, каде згрешив?
Рацеве можам да ги ставам околу првиот што ќе го видам
Но само би ме потсетил на тебе
Отидов на доктор и погоди што ми рече
Погоди што ми рече
Рече: „Девојко, подобро да се забавуваш,
што и да правиш“,
Ама тој е будала
Зашто ништо не се споредува со тебе
Ништо не се спредува со тебе
Сите цвеќиња што ги посади, мамо
Во задниот двор
Сите овенаа кога си замина
Знам дека живеењето се тебе понекогаш беше тешко
Но сакам да дадам уште една шанса
Ништо не се споредува
Ништо не се споредува со тебе
Ништо не се споредува
Ништо не се споредува со тебе
Ништо не се споредува
Ништо не се споредува со тебе