Ես երբեք չէի կարծի, թե մենք նորից կհանդիպենք:
Դիպվածն հետաքրքիր է, այն մտքեր է ծնում,
Եվ շտապող ճակատագիրը կանգ է առնում մի պահ:
Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:
Ես ժպտում եմ՝ անկախ ինձնից, պարզապես քեզ նայելիս:
Եթե ամիսներն ու տարիներն իրենց հետքն են հաճախ թողնում մարդկանց վրա,
Ապա դու, դու չես փոխվել, միայն սանրվածքդ գուցե:
Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:
Ամուսնացա՞ծ եմ, ե՞ս: Վերջացրու դե, ես բոլորովին չունեմ նման ձգտում:
Ես սիրում եմ իմ ազատություն, և հետո, իմ և քո միջև,
Ես չեմ հանդիպել կյանքիս կնոջը,
Բայց արի բաժակ վերցնենք, ու պատմիր ինձ քեզնից:
Ի՞նչպես է դասավորվել կյանքդ: Հարուստ ու բարեկեցի՞կ ես:
Մենա՞կ ես ապրում Փարիզում: Իսկ այդ դեպքում այն ամուսնությո՞ւնը:
Մեր մեջ ասած՝ ծնողներդ պետք է որ պայթած լինեն զայրույթից:
Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:
Ո՞վ կասեր, որ մի օր պատահմամբ
Ճակատագիրը հանկարծ մեզ դեմ հանդիման կբերի:
Ես կարծում էի՝ ամեն բան մեռնում է անցնող ժամանակի հետ:
Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:
Ես չգիտեմ, թե ինչ ասեմ, ոչ էլ՝ որտեղից սկսեմ:
Հուշերը խռնվում են, խուժում գլխիս մեջ:
Եվ անցյալս վերադառնում է իր պարտության խորքից:
Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:
Այն տարիքում, երբ իմ միակ զենքն իմ սիրտն էր,
Հայրդ, որ քեզ համար բոլորովին այլ նպատակներ ուներ,
Կոտրեց մեր սերն ու հորդեցրեց մեր արցունքները՝
Հանուն փեսացուի՝ ընտրված համապատասխան իր կարգավիճակին:
Ես ուզեցի քեզ նորից տեսնել, բայց դու փակի տակ էիր:
Ես գրեցի քեզ հարյուր անգամ, բայց միշտ անարձագանք:
Երկար ժամանակ ինձնից պահանջվեց, մինչ հրաժարվեցի:
Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:
Ժամանակը թռչում է, և սրճարանն արդեն պետք է փակվի:
Արի՛, ես քեզ կուղեկցեմ մեռած փողոցներով,
Ինչպես այն համբույրների ժամանակներում, որ փախցնում էինք քո դռան շեմին:
Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել:
Ամեն եղանակ մեր եղանակն էր սիրելու,
Եվ չէինք վախենում ոչ ձմռանից, ոչ աշնանից:
Մշտապես գարուն էր, երբ մենք զրնգուն քսան տարեկան էինք:
Ոչ, ես ոչինչ չեմ մոռացել, ոչինչ չեմ մոռացել:
Ինձ հաճելի էր զգալ քո ներկայությունը:
Ես ինձ այլ կերպ եմ զգում, կարծես մի փոքր ավելի թեթև.
Մենք հաճախ կարիք ունենք լողանալու պատանեկության մեջ:
Հաճելի է վերադառնալ անցյալի ակունքներին:
Ես կուզեի, եթե կամենաս, առանց ցանկանալու քեզ ստիպել,
Քեզ դարձյալ տեսնել, վերջապես... եթե դա հնարավոր է,
Եթե դու դա կամենում ես, եթե ազատ ես:
Եթե դու ոչինչ չես մոռացել,
Ինչպես ես, որ ոչինչ չեմ մոռացել: