Güneşin ezdiği beyaz kent
Bir gün orada doğdum ben
İnişli çıkışlı sokaklar, Rummel köprüsü
Portakal bahçeleri
Nakarat:
Hayır unutmadım
Yaşamım değişse bile
Ama sessizlik genelde bir sevgi biçimidir
Hayır, hayır, hayır unutmadım
Bütün bu üzgün yüzleri
Ama hakkımız yok
Bugünü geçmişe kurban etmeye
Sokaklar şarkı söylüyor, yaz gelmiş
Gürültücü kışı unutma
Ve artık görülmeyen yaraları
Ona hala acı veren
O kadar umut silindi birden
Bir çılgınlık rüzgarıyla
O kadar masumiyet birden
Şaşırmış erteleme için yalvarmaktan
Bir fırtınana gökyüzünü kararttığında
Yağmur yağması gerek
Güneşe yeniden kavuşmadan önce
Yaşamı sevme arzusu
Gemiyi tutan zinciri
Ören bütün bu bağlar
Kıyıya beşiklerimizi bırakarak
Parçalanan bütün bu bağlar
Hayır unutmadım
Yaşamım değişse bile
Ama sessizlik genelde bir sevgi biçimidir
Hayır, hayır, hayır unutmadım
Ve asla unutmayacağım
Ama bugün siz ve ben hiçbir şeyi değiştiremeyiz
Hayır, hayır, hayır unutmadım
Ve asla unutmayacağım
Ama bugün siz ve ben hiçbir şeyi değiştiremeyiz
Hayır, hayır, hayır