Σήμερα ξύπνησα στο πάτωμα του καθιστικού
Με το βλέμμα να παρακάμπτει τον νέο ήλιο
Που χαϊδεύει το μάγουλό μου με φόβο
Έξω συζητούσαν χελιδόνια και ένα αεροπλάνο
Αλλά η σιωπή μέσα στο σπίτι ήταν εκκωφαντική*
Αυτοί οι τοίχοι ξέρουν καλά το τι έγινε
Τώρα δε θέλω τις συγνώμες σου
Δεν θέλω να ακούω τη φωνή σου
Δε θέλω τίποτα μόνο λίγο θάρρος
Για να σου πω ότι δεν είσαι καλύτερος από μένα
Τέλειωσε το χέρι σου στον άνεμο ζωγραφίζοντας μια ζώνη
Η δειλή φωνή σου δικαιολογώντας τον σκοπευτή
Τα συλλυπητήριά σου εξηγώντας τον λόγο
Ρεφρέν:
Και γι'αυτό φεύγω
Και γι'αυτό σου λέω
Ούτε ο ίδιος ο διάβολος
Θα μπορούσε να είχε κάνει τη ζημιά
Που μου έχεις κάνει εσύ
Και γι'αυτό φεύγω,γι'αυτό σε καταριέμαι
Αλλά πριν θα ήθελα να σου πω κατάμουτρα μια φορά χωρίς φόβο
Ότι δεν αξίζεις περισσότερο από μένα
Κάτω από τα ράμματα παραμένω χαρτί
Σου έδωσα τη ψυχή μου γραμμένη σε κάθε ηλιοβασίλεμα
Σου έδωσα τη ζωή μου και τη τσαλάκωσες χωρίς να τη διαβάσεις
Φέρω τα φαντάσματα σου σα τατουάζ στο δέρμα μου
Και τη περιφρόνησή σου στη πλατφόρμα
Της μνήμης μου που δε χάνει ποτέ το τραίνο
Ούτε μια νύχτα ακόμα ξύπνια
Περιμένοντας τον κυνηγό
Αποπροσανατολισμένος από την ομίχλη και το αλκοόλ
Κατά την αυγή πέφτει κενός ο φορτιστής
Τελείωσε το να κοιτάζω στο έδαφος όταν περνάω το δρομάκι
Της μιζέριας σου σαν να ήταν δικό μου λάθος
Μέσα στη στεναχώρια μου κανείς δεν έστειλε περισσότερα από μένα
Ρεφρέν:
Και γι'αυτό φεύγω
Και γι'αυτό σου λέω
Ούτε ο ίδιος ο διάβολος
Θα μπορούσε να είχε κάνει τη ζημιά
Που μου έχεις κάνει εσύ
Και γι'αυτό φεύγω,γι'αυτό σε καταριέμαι
Αλλά πριν θα ήθελα να σου πω κατάμουτρα μια φορά χωρίς φόβο
Ότι στο ταξίδι σου προς τη λησμονιά
Για τον αιώνιο δρόμο
Θα δεις,θα δεις πως ο άνεμος που φυλάει τα ουρλιαχτά μου
Θα φτύσει στο πρόσωπό σου όλο μου τον πόνο
Όποτε νιώθεις κρύο
Σ ένα μέρος των αιώνων
Θα ακούσεις ό,τι λέει η σελήνη στον δειλό τον ήλιο
Ότι δεν αξίζεις περισσότερο από μένα
Ότι δεν αξίζεις περισσότερο από μένα
Ότι δεν αξίζεις περισσότερο από μένα