W twoim wierszu
Istnieje wers pusty i bez metrum,
Ciało, które oddycha, otwarte niebo,
Okno pochylone nad życiem.
W twoim wierszu istnieje ból zamknięty tam w dole,
Odważny krok w ciemnym domu
I otwarty balkon na świat.
Istnieje noc,
Śmiech i głos powtórzony w świetle dnia,
Święto na Panią Męki,
I zmęczenie
Ciała, które zasypia w zimnym łóżku.
Istnieje rzeka,
Los tego, który rodzi się słaby czy silny,
Brawura, gniew i walka tego, który upada
Czy opiera się,
Tego, który pokonuje lub zasypia przed śmiercią.
W twoim wierszu
Istnieje łoskot i echo kartacza,
Ból, który znam z serca, lecz go nie wypowiadam,
I niespokojne sny tego, który zawodzi.
W twoim wierszu
Istnieje alenteżański chorał,
Ulica i kazanie żony rybaka,
I łódź popychana pełnym żaglem.
Istnieje rzeka
Śpiew jednobrzmiących, pewnych głosów,
Pieśń o jednym tylko tekście
I jednym przeznaczeniu, aby wsiąść
Na nabrzeżu nowej łodzi odkryć.
Istnieje rzeka
Los tego, który rodzi się słaby czy silny,
Brawura, gniew i walka tego, który upada
Czy opiera się,
Tego, który pokonuje lub zasypia przed śmiercią.
W twoim wierszu
Isnieje nadzieja tląca się za ścianą,
Istnieje jeszcze to wszystko, co mi wciąż umyka
I pusty wers czekający na przyszłość.