No quiero ser normal [Polish translation]

Dlaczego panuje teoria,

że rację ma zawsze

większość ludzi?

Jeśli zostanę pozostawiony na wyspie

w towarzystwie trzech przygłupów

i trzeba będzie wybrać lidera spośród nich,

ja w to nie wchodzę.

I nie: żadnej demokracji;

mój głos jest ważniejszy.

I gdyby to zależało ode mnie, rządziłaby mniejszość.

A ja uciekam od tłumu

i nie płynę z prądem.

Nie chcę iść tam, dokąd idą wszyscy

i nienawidzę Bożego Narodzenia.

Wielu powie: „To nienormalne”1.

Nie chcę być normalny.

Zrobiłem kurs chorwackiego,

hoduję sobie szczura

i nie znoszę chodzić na manifestacje.

Nie wychwalam żadnych bohaterów,

z nikim się nie identyfikuję,

bo – niestety -

nie lubię ludzi.

I nie, nie chcę być taki sam,

jak ci z reklam.

Wiem tylko, że to co modne, dla mnie jest niewygodne.

I nie, nie chcę naśladować

i być nikim, żeby być takim, jak wszyscy.

Nie chcę iść tam, dokąd idą wszyscy

i nienawidzę Bożego Narodzenia.

Wielu powie: „To nienormalne”.

Nie chcę być normalny.

I nie wiem, czemu tak jest,

że gdy coś zaczyna mi się podobać,

nigdy nie jest w rankingach, notowaniach, ani w pierwszej dwudziestce.

A gdy zaczyna zdobywać popularność,

nudzi mi się i już mnie nie interesuje.

Nie chcę iść tam, dokąd idą wszyscy

i nienawidzę Bożego Narodzenia.

Wielu powie: „To nienormalne”.

Nie chcę być normalny.

1. Dosł. "To źle", ale zainspirowałam się tłumaczeniem na angielski, gdzie koleżanka użyła mniej dosłownego zwrotu, żeby zgrabnie powiązać go ze stwierdzeniem z kolejnego wersu. (Many thanks, Jami, for the idea of a word play in these two lines. I got inspired.).