Benim evim ve benim hayatım sadece birkaç duvardan ibaret.
Soyunmuştum, bok gibi yıpranmıştım.
Onların nasıl kapatıldıklarını gördüm, yüzlerindeki ölümü de.
Evet, belki bu sana garip gelebilir, ama ben burada büyüdüm.
Bu soğuk bana acı verici şekilde tanıdık.
Geceleri sigara içiyorum ve duygularımı özgür bırakıyorum.
Kim anlayabilir ki, içeride hiçbir şey yokken?
Dört duvar arasında yapayalnızım, siklemiyorum bile.
Boşver gitsin.
Geçiş yok!
Dostlarıma biraz cesaret ver, unutulmuş ve açlıktan ölmek üzere olanlara.
Ben burada kalacağım, burası dilenciler için benim cennetim.
Beni geç, dostum, bir servete ihtiyacım yok.
Şevkini kuşandın, sonraki seçimin ne?
Uzun zaman önce kapanmış yol mu, ben de aynı yerden gidiyordum.
5. yılıma adım atmakta özgürsün.
Kendi yerimde ise 7. yıl, burası benim evim. (evim), burası benim evim!
Ah!
Tüm bu hakkımdaki şarkılar, hikaye kitapları,
Benim kırıklığım, üzüntüm ve ben onunla kalacağım.
Fakir olacağım, neşeyle gökyüzüne bakacağım.
Nerede olursam olayım, anavatanımı hatırlayacağım.
Nasıl yaşayacağını bilmene gerek yok.
Zaten tamamen donatıldın, daha iyi bir hayat dilerdim.
Milyonlarca insan sadece tek bir vaka için duruyor.
Boş cepler bir anlam yaratıyor, aynı zamanda sessiz de.
Şimdi zorlu zamanlar geliyor,
İste ya da isteme, buna ihtiyacın var. Köşeye sıkıştın.
Dürüstçe konuşuyorum, oğlum, belki ben bambaşka bir yerde suçluyumdur.
Kulübedeyim, her şey normal.
Bana sakın ünlü demeye kalkma, daha görmedin bile.
Her şey aynı kalıyor, bir sik değişmiyor.
Ben hâlâ sıfırdayım, hâlâ çok hırslıyım.
Uzandım ve düşündüm, "Nerede milyonlarca insanı bulabilirim?"
"Zemin, efor ve zevksizlik" dedi annem.
Zemin, efor ve zevksizlik tam da sistemin kölelerine göre.
Yine de sinirlerime hâkim olmam için en iyisi kendim olmak.
İkinci katta anılarımı yakalıyorum.
Yüzüncü kez anıyorum, ama her biri yeniymiş gibi davranıyorum.
Eh, hilekâr hayat, beni nereye yönlendiriyorsun?
Teşekkür ederim, yalnızım, bunda da iyiyim.
Tüm bu hakkımdaki şarkılar, hikaye kitapları,
Benim kırıklığım, üzüntüm ve ben onunla kalacağım.
Fakir olacağım, neşeyle gökyüzüne bakacağım.
Nerede olursam olayım, anavatanımı hatırlayacağım.
Nasıl yaşayacağını bilmene gerek yok.
Zaten tamamen donatıldın, daha iyi bir hayat dilerdim.
Milyonlarca insan sadece tek bir vaka için duruyor.
Boş cepler bir anlam yaratıyor, aynı zamanda sessiz de.
Bu nedenle denemen lazım.
Bu şartlarda hayatta kalmayı denemen lazım.
Çünkü ne kadar çok kazanırsak,
Hayatı yenmemiz o kadar kolay olur.