Verdomme
'Hey, ik ben het, ben er even niet, maar als je je naam en je nummer achterlaat, bel ik je misschien wel eens terug'
Neem de telefoon op, meisje, ik weet dat je thuis bent
Laat me alsjeblieft niet helemaal alleen achter met alleen het geluid van deze toon
Komaan, neem op, neem op, neem op
Ik weet dat ik het niet verdien omdat ik het verknoeid heb maar,
oké dan, zet je en luister
Ik mis je zoenen en nu blinkt een traan
Ik had wat gedronken
had me wat laten gaan
Het gebeurde gewoon, ze betekende niets voor mij
Je kent me toch, schatje, ik ben nog altijd dezelfde man
die naar je hand heeft gevraagd
en dat nog steeds van plan is
een andere vent zou het opgeven
een andere vent zou het licht opnemen
Ik wist het al van toen ik nog een kind was
dat ik zou moeten boeten voor de dingen die ik heb gedaan
maar nu is het gedaan met ons, gedaan met 'wij'
niets meer, meisje
en het is verdomme allemaal door mij
Nooit meer de nacht door tv kijken (nooit meer)
Nooit meer praten aan de telefoon tot drie uur (nooit meer)
Nooit meer spelen met gevallen bladeren in de herfst (nooit meer)
Ik zal je niet meer op mijn rug dragen in het winkelcentrum (niet meer)
We zullen geen ijsjes meer delen (niet meer)
Nooit meer zitten en spelen met je haar
Geen picknicks meer op het strand
Niets meer en het is allemaal mijn schuld
Verdomme
Sommige gasten, ja, klagen moord en brand
omdat het vanbinnen pijn doet, en we doen alsof we sterk zijn
maar dat is gevaarlijk, de pijn verdringen
want je houdt er toch littekens van over, door al dat opkroppen
En omdat je zo aan je ego gehecht bent en omdat mannen zo beperkt zijn,
verlies je iets dat zo verdomd (verdomd) goed (goed) was
In mijn hoofd zie ik ons wandelen hand in hand
Zo levendig, en nu ben ik net een dode man die praat
Waarom neem je niet gewoon op zodat we erover kunnen praten
Waarom kunnen we niet gewoon ergens afspreken, zodat we wat kunnen gaan wandelen
Ik kan me niet op land, zee of in de lucht verstoppen
want elke keer ik me omdraai zal ik zijn
Toen ik bij jou was voelde ik me vrij
Nu zit ik in een kooi die mijn naam draagt
Nu zie ik het
Geen ons meer, geen wij meer
niets meer, meisje
en het is verdomme allemaal door mij
Nooit meer de nacht door tv kijken (nooit meer)
Nooit meer praten aan de telefoon tot drie uur (nooit meer)
Nooit meer spelen met gevallen bladeren in de herfst (nooit meer)
Ik zal je niet meer op mijn rug dragen in het winkelcentrum (niet meer)
We zullen geen ijsjes meer delen (niet meer)
Nooit meer zitten en spelen met je haar
Geen picknicks meer op het strand
Niets meer en het is allemaal mijn schuld
Nooit meer de nacht door tv kijken (nooit meer)
Nooit meer praten aan de telefoon tot drie uur (nooit meer)
Nooit meer spelen met gevallen bladeren in de herfst (nooit meer)
Ik zal je niet meer op mijn rug dragen in het winkelcentrum (niet meer)
We zullen geen ijsjes meer delen (niet meer)
Nooit meer zitten en spelen met je haar
Geen picknicks meer strand
Niets meer en het is allemaal mijn schuld