Τηλεφώνησε, δεν έχει σημασία τι ώρα, εγώ είμαι εδώ
μέσα στους τέσσερις τοίχους του δωματίου μου
και είναι σημαντικό, τουλάχιστον πες
ότι αυτή σου η απουσία πονάει, και δεν γνωρίζεις πόσο
Έλα, μίλα μου εμφανίσου, απλά
Επειδή κάθε ώρα είναι ένα χτύπημα απομόνωσης
είναι υπερβολικά βαρετό να μην είμαι δίπλα σου
Έλα, γιατί η ψυχή μου δεν θέλει να σε αφήσει να φύγεις
τα λεπτά με στοιχειώνουν, εδώ τα πάντα είναι γκρίζα
και τριγύρω μου μόνο φόβος και απελπισία
Έλα, γιατί δεν είχα ποτέ φανταστεί πώς είναι να είσαι μόνη
γιατί δεν είναι εύκολο όταν σε νικάνε
γιατί δεν ξέρω τι να κάνω, και εδώ δεν έμεινε τίποτα μα τίποτα
Δεν μου δίδαξες πως να υπάρχω χωρίς εσένα
Και τι να πω σε αυτήν την καρδιά
Αφού έχεις φύγει και έχασα τα πάντα
Από πού να αρχίσω, αν όλα τελείωσαν
Δεν μου δίδαξες πως να υπάρχω χωρίς εσένα
Πώς να σε ξεχάσω αφού ποτέ δεν έμαθα πώς
Τηλεφώνησε, και δώσε μου πίσω όλα αυτά που κάποτε ήμουν
αυτή η τρέλα να σε δώ γίνεται εμμονή
όταν με καταπνίγουν αυτές οι λυπημένες μέρες
θυμάμαι πάντα αγάπη μου, πόσο σ 'αγαπώ
Έλα, γιατί το σώμα μου περνάει κάθε μέρα του με την ελλειψη σου
γιατί οι αισθήσεις μου βρίσκονται εκτός ελέγχου
είναι υπερβολικά βαρετό να μην είμαι δίπλα σου
Έλα, γιατί δεν είχα ποτέ φανταστεί πώς είναι να είσαι μόνη
γιατί δεν ξέρω τι να κάνω, και εδώ δεν έμεινε τίποτα μα τίποτα
Δεν μου δίδαξες πως να υπάρχω χωρίς εσένα
Αφού έχεις φύγει και έχασα τα πάντα
Πώς να σε ξεχάσω αφού ποτέ δεν έμαθα πώς
Δεν μου δίδαξες αγάπη μου πώς να τα καταφέρω χωρίς εσένα