Ik ben buiten adem
En al mijn spieren doen pijn.
Bij iedere stap voelt het aan
Als nagels.
Mijn hart bonst,
't Staat op 't punt te barsten.
Mijn geluk is vandaag
Ten kwade gekeerd
Ik kan nergens heenvluchten,
De duisternis zet in.
Ik vrees de ondergaande zon niet,
Of de schemering die zij opwekt.
Donkere wolken vullen het zwerk,
Mijn lot is niet ver weg.
Vandaag is de dag waarop ik sterf.
Vandaag houd ik ten laatste stand.
Ik heb zo hard gevochten
Om de smaak der overwinning
De oorlog is verloren
Maar ik weiger te knielen
Ik kan nu niet terugkeren,
Er is geen aftocht.
Ik wil hard vechten
Voor alles waarin ik geloof.
Ik ben buiten adem
En al mijn spieren doen pijn.
Bij iedere stap voelt het aan
Als nagels.
Ik kan nu niet terugkeren,
Er is geen aftocht.
Ik zal vechten tot de dood.
Ik doe mijn laatste uitval.
Ik doe mijn laatste uitval,
Mijn hart is niet bevreesd.
Niet langer zal ik vluchten,
Ik vrees de duisternis niet.
Ik kan nergens wegvluchten,
De duisternis zet in.
Ik vrees de ondergaande zon niet,
Of de schemering die zij opwekt.
Donkere wolken vullen het zwerk,
Mijn lot is niet ver weg.
Vandaag is de dag waarop ik sterf.
Vandaag houd ik ten laatste stand.