Νιώθω σκλάβος του ονείρου που με πίστη ακολουθάω
Πετάω του κόσμου τα βαρίδια
Είναι στα πόδια μου εμπόδια που ένα ένα ξεπερνάω
Προχωράω τα βήματα μου ελεύθερα
Αν έφερα φτερά στην πλάτη κι έπινα κάθε σου δάκρυ
Σε ένα γυάλινο κόσμο θα είχα βρει μια άκρη να πιαστώ
Προσπαθώ, ψάχνω τρόπο να σταθώ
Το σταθμό της ταχείας προσπερνώ και αγνοώ
Γύρω άνθρωποι βουβοί, εκκωφαντική σιωπή
Με μια ελεύθερη φωνή ψιθυρίζω ''μην αργείς''
Πιάσε μου τα χέρια μπορείς
Τα όνειρα μας αλυσίδα σε κάθε ασπίδα απέναντι θα μένουν
Με κυριεύουν οι αξίες, μέσα μου θα ζουν
Μαζί μου οι ψυχές που αντιδρούν ένα θα γίνω
Δεν έχω πού να πάω θα μείνω
Μέχρι να φανεί μια νύχτα με αστέρια να σβήσει το βροχή
Nuit d'etoiles
voix resonante qui m'inspire
Nuit d'etoiles
un reve ah
(x2)
Ανοίγω τα μάτια και βλέπω δεσμά παντού
Η αλυσίδα στο λαιμό έχει γίνει θηλιά
Και αφού κανείς δεν θέλει να μου δώσει τη γνώση που θα γίνει λευτεριά
Θα μάθω να περπατάω, να τρέχω και να πετάω ψηλά
Όχι στα σύννεφα εκεί ήμουνα παλιά πολύ καιρό
Διψασμένος χωρίς νερό, διχασμένος μα ακόμα ζω
Εδώ σ' ένα τόπο πολύ ζεστό που για κάποιους κάνει κρύο δεν είμαι ο ένοχος εγώ
Κλείνω τα μάτια μου απλά και κάθομαι πίσω από ένα γραφείο
Κάθομαι πίσω από ένα αντίο, κρύβομαι απ' όσα δεν είπα και πλέον δεν θα πω
Δεν έχω κουράγιο πια να σκεφτώ μα τα λόγια που δεν ειπώθηκαν κρατάω μέσα μου σαν φυλαχτό
Ίσως να μη λυτρωθώ ποτέ
Μόνο μια νύχτα με αστέρια θα καρτερώ και εγώ να δω
Nuit d'etoiles
voix resonante qui m'inspire
Nuit d'etoiles
un reve ah
Nuit d'etoiles
voix resonante qui m'inspire
Nuit d'etoiles
un reve qui m'inspire