Kutsallığın parıltılı izi kayboldu
İşaretle çağıran gece yarısı mahzeninde
Soğuk bir Kasımın akşam karanlığı
Girdabının içinde uyuştuk
Akşam karanlığı…
Yaşam ve sonsuzluğun birliği
Derinlerinde yayılmış ırkların
Evrensel karanlığın
Üzerimizde akıllar serbestçe denize açıldı
Ve engin gece denizinde canlandı
Güzelliğin en kamil örneği
Ey, yaratılışın belirtisi
Gecenin ritmine göre yürüyoruz
Yıldızda doğan insanın güvercini
Mucizeleri,ışıkla
Geçmiş günlerimizi taçlandıran
Hayatın akşamında uçtu
Ateş – Toprak – Su – Rüzgar
Hakikatin küçülen ayı altında yaşadık
Ve gençliğin güçlü aklı için açlık içinde dans ettik
Karanlık gibi sönen bir aleve doğru
Matemli kalıntılarını geniş bir şekilde kuşatan
Cüretkar bir şekilde alevlenen bekleyen karanlık
Yeni çağ hazır oluncaya kadar günleri sayıyor
Zamanların azgın kasırgaları ortaya çıkar
Göklerin en güzelini delip geçen
Manevi bir şan ve şerefin ilahi uyanışında
Tarihimizin yanılttığı şeyi görürüz
Ruhların ölüm sonrası hayata gönderildiği yer
Kovalanan şafakta yanıyor
Trajediler kızgın alevler içinde sona erer
Bilgeliğin odunları kesilirken
Gardiyanlarımız kördü
Benim,kısa ömürlü ışık getirenim
Herkesin kalbinin içinde
Soğuk ve ışıksız hüzünlü bir gece
Hayat tohumlarını toz oluncaya kadar öğüttükleri
Işığın beyaz tenli yüzü gitgide kirlenirken
Aklımız dumanlıdır
...Daima
Güzelliğin en kamil örneği
Ey, yaratılışın belirtisi
Gecenin ritmine göre yürüyoruz
Zamanın kıyısında akşam karanlığı
Ateş ve kederden bir med cezir dalgası
Hayatın sonuyla birlikte alıp götürdü
Bilmecenin özü verildiği için
Bizim kristal ruhlarımız akıntıya karışır
Dağın yamacı boyunca
Eskiden kalma denizlerle tek olarak katılmak için
Ortak şarkılarda
“Birlik...Evrenin üstün ruhu içinde”
Biz sadece sonsuzluğun küçük bir parçasıyız
Bir kez olacağımız şeyin solgun gölgeleriyiz
Hayatın dışındaki bölgelerde
En önemli huzuru bulacağım
Magonia'nın kasidelerini söyleyerek
Öteki dünyaya uçuşta bir ruh akıntısı
...Öteki dünyaya