Stojąc na lotnisku,
Patrząc w dół na pas startowy,
Wypłakiwała łzy,
Przygryzała wargi.
Boeing już opuścił bramkę 11-stą,
Nawet już nie toczy się,
Bo oderwał się od ziemi
I nabiera wysokości.
Stojąc w porcie na nabrzeżu
Wpatrywała się w morze
Zobaczyłem ją lecz - niestety
Ona nie spostrzegła już mnie.
Stała tam, bez nadziei,
Przegapiła bowiem statek.
I w ten sposób odpłynęły tylko jej marzenia,
A ona sama wraca do codzienności,
Powraca do miasta.
A noc w mieście, och,
To szaleństwo o północy,
Noc w mieście
Doprowadzi cię do obłędu.
Przemierzałem miasto to
Samotnie,
Przez godzinę,
Nie dostrzegłem twarzy jej.
Tylko wariatki,
Co prześlizgują się jak węże.
Dłużej nie dam rady tego znieść
Więc wchodzę poprzez drzwi,
Drzwi do wnętrza tego miasta.
(Dopadnę cię, tak, w końcu dopadnę)
A noc w tym mieście, och,
To szaleństwo o północy.
Noc w mieście,
Doprowadzi cię do do szału.