Niente [Greek translation]

Eίναι καιρός που δεν ξέρω που να πάω

προσπαθώ να ουρλιάξω αλλά δεν έχω πια φωνή

εσύ λες ''έλα, μπορεί να ξαναρχίσει''

αλλά εγώ δεν έχω να σου προσφέρω άλλες λέξεις

Ναι είναι αλήθεια και με μαγεύεις ακόμα και όταν δεν μου μιλάς

αλλά ο ήλιος έχει σβήσει

και δεν τον βλέπω πια από αυτά τα μέρη

ναι είναι αλήθεια και είχα πει ότι θα είναι για πάντα

είναι λυπηρό αλλά

όταν με αγκαλιάζεις δεν νιώθω πια τίποτα

Όταν κάθομαι πάνω στην στέγη του κόσμου

παρατηρώ ότι είμαι ο μόνος

που βρίσκει καταφύγιο στο βάθος

αυτού του ηλίθιου και εύθραυστου δικού μου ανειλικρινής ποτηριού

που πίνω για να κατεβάσω κάτω

το κομμάτι μου που δεν φαίνεται

εσύ μιλάς πάντα για τα πάντα

αλλά δεν έχεις ποτέ ένα λόγο

εγώ που μένω ήσυχος και υποφέρω

σκέφτομαι ένα μέλλον καλύτερο

σίγουρα και αυτό που σκέφτεσαι είναι και τώρα είμαι χαρούμενος

δεν βλέπεις ότι χρησιμοποιώ το χαμόγελο για να κρύψω τα τραύματα

εγώ είμαι ο συνήθης μαλάκας που μιλά πάντα για τον εαυτό του

αλλά το κάνω για να μην δεις το αληθινό μου κομματι

για αυτό δες με καλά

γιατί τώρα πέφτει η αυλαία

ξέρεις αν οι άνθρωποι ανοιγόντουσαν δεν θα υπήρχε το θέατρο

θα είναι ότι πρέπει να πω ψέματα, να δείξω αυτό που δεν είμαι

θα ήθελα να καταφέρω να αγαπήσω

ωστόσο δεν μου δημιουργώ συναισθήματα

γιατί το να ονειρεύομαι με έκανε ένα σύννεφο με πόδια

και για αυτό είμαστε κοντά αλλά με διαφορετικές σκέψεις

Eίναι καιρός που δεν ξέρω που να πάω

προσπαθώ να ουρλιάξω αλλά δεν έχω πια φωνή

εσύ λες ''έλα, μπορεί να ξαναρχίσει''

αλλά εγώ δεν έχω να σου προσφέρω άλλες λέξεις

Ναι είναι αλήθεια και με μαγεύεις ακόμα και όταν δεν μου μιλάς

αλλά ο ήλιος έχει σβήσει

και δεν τον βλέπω πια από αυτά τα μέρη

ναι είναι αλήθεια και είχα πει ότι θα είναι για πάντα

είναι λυπηρό αλλά

όταν με αγκαλιάζεις δεν νιώθω πια τίποτα

όταν με αγκαλιάζεις δεν νιώθω πια τίποτα

Βλέπεις ότι δεν τα καταφέρνω

δεν νιώθω το ίδιο συναίσθημα με πριν

νιώθω ότι μιλώ αλλά το σώμα είναι διαφορετικό

και βλέπω ανθρώπους που περιμένουν στην ουρά

είναι εκεί έξω και περιμένουν όλοι

φωνάζοντας το όνομα που διάλεξα χρόνια πριν

αλλά το δικό μου δεν είναι ένα όνομα της τέχνης

είναι το όνομα που διάλεξε εκείνη την μέρα για μένα η πραγματικότητα

εγώ που ζούσα όλη μου την ζωή μέσα σε ένα παρκινγκ

περνώντας τις ώρες μιλώντας

με τα όνειρα μέσα μου

τώρα κοιτάζομαι στον καθρέφτη, βλέπω τον ίδιο άνθρωπο

μετά βγαίνω έξω από το σπίτι

και κάτι μέσα μου δεν λειτουργεί

ο θυμός που είχα ζει ολόκληρος

μέσα σε αυτό το τραγούδι

η ζωή είναι σαν καρουσέλ που αλλάζει κατεύθυνση

ακόμα ο κόσμος είναι ένα λάθος μέρος

με σωστές προθέσεις

αλλά είμαι εκείνος που έχει αγαπήσει

είμαι τα τραγούδια μου

Eίναι καιρός που δεν ξέρω που να πάω

προσπαθώ να ουρλιάξω αλλά δεν έχω πια φωνή

εσύ λες ''έλα, μπορεί να ξαναρχίσει''

αλλά εγώ δεν έχω να σου προσφέρω άλλες λέξεις

Ναι είναι αλήθεια και με μαγεύεις ακόμα και όταν δεν μου μιλάς

αλλά ο ήλιος έχει σβήσει

και δεν τον βλέπω πια από αυτά τα μέρη

ναι είναι αλήθεια και είχα πει ότι θα είναι για πάντα

είναι λυπηρό αλλά

όταν με αγκαλιάζεις δεν νιώθω πια τίποτα

όταν με αγκαλιάζεις δεν νιώθω πια τίποτα

είναι λυπηρό αλλά

όταν με αγκαλιάζεις δεν νιώθω πια τίποτα