Serce me nie znosi rozumu, spód sięga dna;
wielki żal, wielki gniew.
Toczą walkę, walkę o ciebie, ja – pośród nich.
Serce chce, rozum – nie.
Nie, nie poddam się,
póki czuję, póki drżę.
Nie, nie poddam się,
póki gryzę życie swe.
Nie, nie poddam się,
może lubię smak tych łez.
Póki krew pulsuje,
kochać chcę.
Ile dni bezbarwnych i zimnych mam w zbiorach swych,
aż czasem chcę z nudów wyć.
Lubię walkę, walkę o ciebie, o swoje być;
albo ty, albo nic.
Nie, nie poddam się,
póki czuję, póki drżę.
Nie, nie poddam się,
póki gryzę życie swe.
Nie, nie poddam się,
może lubię smak tych łez.
Póki krew pulsuje,
kochać chcę.
Nie, nie poddam się, (Nie,)
póki czuję, póki drżę. (nie poddam się.)
Nie, nie poddam się, (Nie,)
póki gryzę życie swe. (nie poddam się.)
Nie, nie poddam się, (Nie,)
może lubię smak tych łez. (smak tych łez.)
Póki krew pulsuje,
kochać chcę.
Nie, nie poddam się, (Nie,)
póki czuję, póki drżę. (nie poddam się.)
Nie, nie poddam się, (Nie,)
póki gryzę życie swe. (nie poddam się.)
Nie, nie poddam się, (Nie,)
może lubię smak tych łez. (nie poddam się.)
Nie, nie poddam się, (Nie,)
to mój błąd, [niezmienną mogłam być.]1 (nie poddam się.)
Nie, nie poddam się, (Nie,)
próżno rozum groźby śle. (nie poddam się.)
Nie, nie poddam się, (Nie.)
już nie ja!
Nie, nie poddam się, (Nie,)
póki czuję, póki drżę. (nie poddam się.)
Nie, nie poddam się, (Nie,)
póki gryzę życie swe. (nie poddam się.)
Nie, nie poddam się, (Nie,)
może lubię smak tych łez. (nie poddam się.)
Póki krew pulsuje,
kochać chcę. (×4)
Nie, nie poddam się, (Nie,)
póki czuję, póki drżę. (nie poddam się.)
Nie, nie poddam się, (Nie.)
już nie ja!
Nie, nie poddam się, (Nie,)
może lubię smak tych łez. (nie poddam się.)
Póki krew pulsuje,
kochać chcę.
1. Myśle, że tu słyszę inne zdanie, może „Nie ze mną układy”, ale nie jestem pewny.